دیدگاه آیت الله خویی در مورد “تا انقلاب مهدی …”
آیت الله العظمی سید ابوالقاس خویی ، رهبر حوزه انتخابیه نجف ، سال ها مسئول مرجعیت آیت الله حکیم بوده است.
به گزارش وب سایت دوران خبر ، “مرکز اسناد انقلاب اسلامی” در ادامه نوشت: وی از حامیان نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) بود و هیچ گاه از حمایت از انقلاب اسلامی ایران خودداری نکرد. اگرچه تلاش های زیادی برای برهم زدن شخصیت آیت الله خویی انجام شده است ، اما اسناد و خاطرات متعدد منتشر شده بیانگر دیدگاه های آیت الله خویی درباره سیاست و حکومت اسلامی است.
پاسخ به شعار “خدا ، خدا ، خمینی را نگهدار تا انقلاب مهدی”
آیت الله سید عبدالهادی حسینی شاهرودی خاطرات قابل توجهی را در خاطرات خود بازگو می کند و از آیت الله برهان نقل می کند: مجلس کاملاً خصوصی بود و هیچ مامور امنیتی بعثی و عالمان مختلف وجود نداشت. گروه کوچکی از بزرگان مورد اعتماد در آیت الله العظمی خویی حضور داشتند. یکی از شرکت کنندگان نقل می کند که موضوع جدیدی مدتی است در ایران در حال ظهور است. در پاسخ می گوید: “چه چیزی کشیده شد؟” “
آیت الله خویی می گوید: “خوب ، چه اشکالی دارد؟” یکی از شرکت کنندگان می گوید: نوع بدعت بعد از نماز و بعد از نماز ایجاد شد و در پاسخ گفت: “این دعاست ، نه بدعت.” شخص دیگری از حضار ایرادات بیشتری را مطرح می کند و او پاسخ می دهد. سرانجام ، آقای خویی به سومین مشکل پاسخ می دهد و در نهایت یکی از شرکت کنندگان می گوید: بنابراین شما این را یک چیز مفیدتر می دانید. آیت الله خویی می گوید «من آن را واجب می دانم».
توافق آیت الله خویی و شهید صدر برای تشکیل حکومت اسلامی
آیت الله حسینی شاهرودی در قسمت بعدی خاطرات خود درباره روابط شهید صدر و آیت الله خویی می گوید: روزی به اتفاق آیت الله سید کاز حائری و آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی خدمت یک استاد شهید پرداختیم. آنها عصبانی بودند و چهره های گیجی داشتند. حزب حاکم بعث در عراق ، از یک سو ، سرکوب خود را بر حوزه علمیه نجف اشرف تشدید کرد و از سوی دیگر ، خطاب به م believersمنان و انقلابیون عراقی ، تعداد زیادی از مردم را زندانی کرد و مشکلاتی را برای تبلیغات مذهبی و مکتبی ایجاد کرد.
از سوی دیگر ، آیت الله خویی در سن بالا پس از ارتحال آیت الله حکیم اقتدار پیدا کرد و از عهده آن برآمد. فعالان خانه مرجعیت که مشکلات سیاسی و غیرسیاسی مومنان را زیر نظر داشتند نیز به مناسبت این مسائل به ایران مهاجرت کردند. ما در حال تشکیل و تشکیل حکومت اسلامی بودیم [از دیدگاه فقهی] “ما توافق کردیم.”
انتهای پیام