5 علت ذات الریه و راه های جلوگیری از آن

به گزارش دوران خبر ، “عصر ایران” به نقل از خودی ها: “در ادامه با برخی از دلایل اصلی ذات الریه و چگونگی پیشگیری از آن آشنا خواهیم شد.”

باکتری ها

پنومونی باکتریایی هر نوع پنومونی منشا origin باکتریایی است و معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می شود. استرپتوکوک پنومونیه ، که معمولاً در بینی و گلو دیده می شود ، یکی از دلایل عمده ذات الریه باکتریایی است. باکتریها می توانند از طریق بزاق یا قطره مخاط هنگام عطسه یا سرفه پخش شوند. هنگامی که بسیاری از افراد باکتری را بدون بیماری انتقال می دهند ، استرپتوکوک پنومونیه اغلب در افراد مسن ، کودکان خردسال و افراد سیگاری یا در افرادی که به دلیل بیماری یا دارو کاهش ایمنی دارند ، باعث پنومونی می شود.

باکتری های دیگر نیز می توانند باعث ذات الریه شوند. اگرچه شیوع آنها کمتر است. به این حالت پنومونی یا راه رفتن غیرمعمول گفته می شود. این نوع اغلب علائم خفیف تری دارد و نیازی به استراحت در رختخواب نیست.

قارچ

هاگ برخی از قارچ ها در صورت استنشاق مقادیر زیادی منجر به ذات الریه می شود. البته ذات الریه قارچی بسیار کمتر از انواع باکتریایی است. قارچ هایی که می توانند باعث ذات الریه شوند عبارتند از:

– هیستوپلاسموز

کریپتوکوکوس

– کوکسیدیوئیدومایکوزیس

کشاورزان ، کارگران مزرعه و محوطه سازان بیشتر در معرض خطر ذات الریه قارچی هستند زیرا در تماس مستقیم با خاکی هستند که ممکن است حاوی قارچ باشد. علاوه بر این ، پنوموسیستیس ژیروس می تواند منجر به بیماری های جدی به نام پنوموسیستیس پنومونی در افراد دارای نقص ایمنی شود ، مانند افراد مبتلا به HIV یا کسانی که اخیراً پیوند عضو انجام داده اند. ذات الریه قارچی با داروهای ضد قارچ قابل درمان است.

ویروس ها

برخی ویروس ها مانند ویروس هایی که باعث ایجاد صورتی چشم (ورم ملتحمه) یا آنفولانزا می شوند نیز می توانند باعث ذات الریه شوند. ذات الریه ویروسی معمولاً خفیف تر از ذات الریه باکتریایی است و روند بیماری کوتاهتر است زیرا باعث التهاب کمتری در بدن می شود. بیماری های تنفسی ، مانند آنفلوانزا یا Covid-19 ، می تواند به دلیل التهاب و تجمع مایعات در ریه ها ، ذات الریه ایجاد کند و تنفس بیمار را دشوار کند. برای اکثر پنومونی های ویروسی ، درمان محدود یا بدون درمان است. این بدان معناست که بیمار باید منتظر بماند تا عفونت متوقف شود. با این حال ، اگر پزشک شما فکر می کند ویروس آنفولانزا علت ذات الریه است ، ممکن است برای کمک به تنفس بیمار درمان ضد ویروسی یا سایر داروها را تجویز کند.

ذات الریه بیمارستانی

ذات الریه در بیمارستان به مواردی گفته می شود که فرد در طی 48 ساعت یا بیشتر از بستری شدن در بیمارستان به هر نوع ذات الریه مبتلا شود. این وضعیت نه تنها به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن به دلیل بیماری های دیگر ایجاد می شود ، بلکه همچنین باکتری های موجود در بیمارستان ممکن است در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم باشند. دلایل پنومونی بیمارستانی شامل موارد زیر است:

– پرسنل پزشکی می توانند با دست ، لباس یا وسایل خود عامل بیماری زا را از یک بیمار به بیمار دیگر منتقل کنند.

بهداشت دهان و دندان ضعیف ، که احتمال ورود باکتری از بزاق به ریه ها را افزایش می دهد. به این وضعیت میکروتعرق گفته می شود. میکروآسپیراسیون می تواند در بیمارستان خطرناک باشد زیرا بیماران نه تنها بیشتر در معرض باکتری قرار می گیرند ، بلکه انواع مختلفی از تجربیات را در خانه تجربه می کنند. در عین حال ، بهداشت دهان و دندان در بیماران بستری معمولاً در اولویت اصلی قرار ندارد زیرا مراقبان مراقب خود بر روی مشکلاتی هستند که بیماران در آن بستری هستند و این شرایط می تواند باعث افزایش سطح باکتری در دهان بیماران شود. رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان ، مانند مسواک زدن دندان ها در هنگام بستری ، می تواند خطر پنومونی بیمارستانی را کاهش دهد.

ذات الریه همراه با تنفس مصنوعی

ذات الریه تنفسی نوع دیگری از ذات الریه است که می تواند در هنگام پیوستن فرد به دستگاه تنفس به دلیل ورود باکتری به مجاری تنفسی ایجاد شود.

جوهر آرزو

پنومونی آسپیراسیون نوعی پنومونی است که با ورود غذا یا مایعات به ریه ها و ایجاد عفونت ایجاد می شود. این یکی از مهمترین دلایل ذات الریه در بیماران در مراکز مراقبت طولانی مدت است. اگرچه میزان بروز بیماری در دهه گذشته به طور قابل توجهی کاهش یافته است ، اما همچنان یک خطر ویژه برای بیماران بالای 65 سال است.

چه کسی در معرض خطر است؟

برخی از افراد بیشتر در معرض خطر ذات الریه هستند ، از جمله:

– افراد بالای 65 سال

– کودکان زیر دو سال

افرادی که به دلیل بیماری هایی مانند دیابت و سرطان و همچنین مبتلایان به بیماری مزمن ریه ، سیستم ایمنی ضعیف دارند

– افرادی که سیگار می کشند

افرادی که از داروهایی مانند شیمی درمانی و استروئیدها استفاده می کنند

– بیماران بستری در بیمارستان ، از جمله بیماران متصل به دستگاه تنفس

افرادی که با اچ آی وی زندگی می کنند ، به ویژه کسانی که درمان ضد ویروسی دریافت نکرده اند یا کسانی که کنترل خوبی بر اچ آی وی خود ندارند

چگونه می توان از ذات الریه جلوگیری کرد؟

می توانید چند مرحله را برای کاهش خطر ابتلا به ذات الریه در نظر بگیرید ، از جمله:

افراد در معرض خطر باید واکسن مزدوج پنوموکوک یا واکسن پلی ساکارید پنوموکوک که از پنومونی استرپتوکوک محافظت می کند ، دریافت کنند.

همه افراد بالای شش ماه باید هر ساله واکسن آنفلوانزا بزنند.

افراد سیگاری باید این عادت مضر را کنار بگذارند.

دست ها باید به طور مرتب با آب و صابون شسته شوند.

بیماری های مزمن مانند آسم ، بیماری های قلبی و دیابت باید به خوبی کنترل شوند.

افراد مبتلا به HIV باید درمان ضد ویروسی را شروع کنند.

بیماران بستری باید سعی کنند هرچه سریعتر راه بروند ، زیرا این امر باعث افزایش ظرفیت ریه و جلوگیری از احتباس مایعات می شود.

– هر فرد بستری باید بسته بهداشت دهان و دندان به همراه داشته باشد. موارد زیر را می توانید در این بسته قرار دهید:

– مسواک مرغوب با مسواک نرم

خمیر دندان حاوی موادی مانند فلوراید به تجزیه پوشش دندان کمک می کند

– مواد ضد عفونی کننده دهان شویه بدون الکل

انتهای پیام