نمره دهی اسپیکینگ آیلتس چگونه است و چه معیارهایی دارد؟

نمره دهی اسپیکینگ آیلتس بر اساس چهار معیار اصلی روانی و انسجام، دامنه واژگان، دقت و گستردگی گرامری، و تلفظ صورت می گیرد که هر یک نقش مهمی در ارزیابی جامع توانایی داوطلب در مکالمه انگلیسی دارند و ممتحن آیلتس با بررسی دقیق این عوامل، بند اسکور نهایی را تعیین می کند.

آزمون اسپیکینگ آیلتس، به عنوان یکی از بخش های کلیدی آزمون زبان انگلیسی آیلتس، مهارت های ارتباطی داوطلبان را در یک مصاحبه رودررو با ممتحن آیلتس مورد سنجش قرار می دهد.

این آزمون به گونه ای طراحی شده تا توانایی فرد را در برقراری ارتباط موثر، بیان ایده ها و پاسخگویی به سوالات در موقعیت های مختلف از جمله محیط شغلی ارزیابی کند. درک عمیق فرآیند نمره دهی آیلتس و معیارهای آن، برای هر داوطلبی که به دنبال کسب نمره بالا در این آزمون است، حیاتی به شمار می رود. این شناخت دقیق به شما کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و برای بهبود مهارت های گفتاری خود برنامه ریزی موثری داشته باشید. آشنایی با توصیف گرهای نمره و چگونگی ارزیابی هر یک از Entityهای مهم، مسیر آمادگی آیلتس شما را هدفمندتر می کند.

نمره های آزمون speaking آیلتس

آزمون گفتاری آیلتس با یک سیستم نمره دهی استاندارد و شفاف، عملکرد داوطلبان را در مقیاس ۰ تا ۹ ارزیابی می کند. این سیستم، که به Band scores شهرت دارد، برای هر سطح از مهارت زبانی، توصیفات دقیقی ارائه می دهد. نمره دهی آیلتس در بخش اسپیکینگ به صورت نیم نمره و نمره کامل انجام می شود، به این معنی که داوطلب می تواند نمره ای مانند ۶.۰ یا ۶.۵ کسب کند. این نمره ها نشان دهنده سطوح مختلف تسلط بر زبان انگلیسی هستند و هرچه نمره بالاتر باشد، مهارت فرد در آزمون اسپیکینگ آیلتس بیشتر است.

ممتحن آیلتس با استفاده از توصیف گرهای نمره، عملکرد داوطلب را در چهار معیار اصلی ارزیابی کرده و سپس میانگین نمرات کسب شده در این چهار معیار را به عنوان نمره نهایی اسپیکینگ در نظر می گیرد. این روش نمره دهی آیلتس، انصاف و دقت را در ارزیابی تضمین می کند. درک این Band scores و آنچه که هر نمره از داوطلب انتظار دارد، قدم اول در برنامه ریزی برای آمادگی آیلتس و بهبود نمره اسپیکینگ است.

Band scores

سیستم Band scores در آزمون آیلتس، یک مقیاس ۹ نمره ای است که از ۰ (عدم شرکت در آزمون) تا ۹ (کاربر متخصص) متغیر است. هر بند اسکور، نشان دهنده سطح خاصی از توانایی در استفاده از زبان انگلیسی است. به عنوان مثال، Band 7 نشان دهنده یک کاربر خوب است که می تواند به طور کلی زبان را به خوبی به کار ببرد، اما ممکن است گاهی اوقات دچار عدم دقت یا سوءتفاهم شود. هدف اصلی این سیستم، ارائه یک ارزیابی جامع و قابل اعتماد از مهارت های زبانی داوطلبان است.

این نمره ها نه تنها برای آزمون اسپیکینگ، بلکه برای تمامی مهارت های چهارگانه آیلتس (لیسنینگ، ریدینگ، رایتینگ و اسپیکینگ) به کار گرفته می شوند. درک دقیق هر Band score به داوطلبان کمک می کند تا انتظارات واقع بینانه ای از عملکرد خود داشته باشند و برای رسیدن به نمره مورد نظر، بر روی نقاط ضعف خود تمرکز کنند. این مقیاس، یک معیار بین المللی برای سنجش مهارت انگلیسی فراهم می آورد و توسط دانشگاه ها و سازمان های مختلف در سراسر جهان پذیرفته شده است.

نمره های آزمون گفتاری

نمره های آزمون گفتاری آیلتس، نتیجه ارزیابی دقیق ممتحن از توانایی های شفاهی شما در طول مصاحبه است. این نمره، ترکیبی از عملکرد شما در چهار معیار اصلی نمره دهی اسپیکینگ آیلتس است. داوطلبان باید بدانند که هدف ممتحن، سنجش توانایی آن ها در برقراری ارتباط موثر به زبان انگلیسی است، نه صرفاً نداشتن اشتباه. بنابراین، علاوه بر دقت، روانی و انسجام، دامنه واژگان و تلفظ نیز اهمیت بالایی دارند.

بند اسکور نهایی اسپیکینگ، نشان دهنده سطح کلی مهارت شما در مکالمه است. برای مثال، نمره ۶ نشان می دهد که شما یک کاربر توانا هستید که می توانید در موقعیت های آشنا ارتباط برقرار کنید، اما ممکن است در موقعیت های پیچیده تر با چالش مواجه شوید. در مقابل، نمره ۸ نمایانگر تسلط بسیار خوب است. درک این تفاوت ها و تلاش برای بهبود هر یک از معیارهای ارزیابی، کلید موفقیت در آزمون اسپیکینگ آیلتس است.

معیارهای اصلی ارزیابی اسپیکینگ آیلتس

برای نمره دهی دقیق و منصفانه در آزمون اسپیکینگ آیلتس، چهار معیار اصلی تعریف شده اند که عملکرد داوطلبان بر اساس آن ها سنجیده می شود. این معیارها شامل روانی و انسجام (Fluency and Coherence)، دامنه واژگان (Lexical Resource)، دقت و گستردگی گرامری (Grammatical Range and Accuracy)، و تلفظ (Pronunciation) هستند. هر یک از این Entityها نقش حیاتی در تعیین نمره نهایی اسپیکینگ آیلتس ایفا می کنند و ممتحن آیلتس به طور همزمان هر چهار جنبه را در طول مصاحبه ارزیابی می کند.

آشنایی با این معیارهای نمره دهی اسپیکینگ آیلتس، به داوطلبان این امکان را می دهد تا آموزش مکاتبات تجاری و آمادگی آیلتس خود را هدفمندتر پیش ببرند. درک اینکه هر معیار دقیقاً چه چیزی را می سنجد و چه انتظاراتی از داوطلب در هر بند اسکور وجود دارد، به شما کمک می کند تا نکات افزایش نمره اسپیکینگ را به درستی به کار گیرید. این توصیف گرهای نمره، چارچوبی شفاف برای ارزیابی ارائه می دهند و تضمین می کنند که نمره دهی آیلتس به شکلی عادلانه صورت گیرد.

Band Score Descriptors اسپیکینگ آیلتس: درک عمیق معیارهای نمره دهی

توصیف گرهای نمره یا Band Score Descriptors اسپیکینگ آیلتس، ابزاری هستند که ممتحن آیلتس برای ارزیابی دقیق و استاندارد عملکرد داوطلبان به کار می برد. این توصیف گرها، جزئیات مربوط به هر یک از چهار معیار اصلی را در هر بند اسکور از ۰ تا ۹ مشخص می کنند. برای داوطلبان آزمون اسپیکینگ آیلتس، درک کامل این توصیف گرها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا به آن ها کمک می کند تا انتظارات ممتحن را درک کرده و برای بهبود مهارت های خود برنامه ریزی کنند.

Understanding the IELTS Speaking band descriptors به معنای فراتر رفتن از تعریف ساده هر معیار است؛ باید دقیقاً بدانید که برای کسب نمره ای خاص، چه ویژگی هایی در گفتار شما باید بارز باشد. این تحلیل کامل شامل بررسی جزئیاتی نظیر میزان مکث، تنوع لغات، پیچیدگی ساختارهای گرامری و وضوح تلفظ در هر سطح نمره است. با مطالعه عمیق این توصیف گرها، می توانید نقاط ضعف خود را شناسایی و بر روی آن ها کار کنید تا به نمره دلخواه خود در آزمون آیلتس دست یابید.

روانی و انسجام (Fluency and Coherence)

روانی به معنای توانایی صحبت کردن بدون مکث های طولانی، تکرار کلمات یا عبارات پرکننده بیش از حد (مانند “um” یا “uh”) است. داوطلب باید بتواند ایده های خود را به طور پیوسته و بدون وقفه بیان کند. انسجام به سازماندهی منطقی افکار و ایده ها اشاره دارد؛ یعنی صحبت های شما باید ساختار منطقی داشته باشد و شنونده بتواند به راحتی دنبال کند. استفاده از کلمات و عبارات ربط دهنده مناسب (cohesive devices) مانند “however”, “therefore”, “for example” و “in addition” برای ایجاد انسجام بسیار مهم است.

برای Band 7، داوطلب باید بتواند به طور روان صحبت کند، اگرچه ممکن است گاهی اوقات مکث های مرتبط با جستجوی کلمات یا ایده ها داشته باشد. ایده ها باید به طور منطقی سازماندهی شوند و استفاده از عبارات ربط دهنده مناسب باشد. برای Band 8، روانی باید بسیار بالا باشد، با مکث های بسیار کم و طبیعی. انسجام گفتار باید در تمام طول پاسخ حفظ شود و استفاده از ابزارهای ربط دهنده بسیار موثر و طبیعی باشد. در Band 9، روانی و انسجام کاملاً بی نقص است، بدون هیچ مکث نامربوط یا مشکلی در سازماندهی ایده ها.

دامنه واژگان (Lexical Resource)

این معیار توانایی داوطلب را در استفاده از دامنه وسیعی از واژگان به طور دقیق و مناسب ارزیابی می کند. ممتحن به تنوع کلمات، استفاده از مترادف ها، عبارات اصطلاحی (idioms) و کلمات کمتر رایج اما مناسب (less common vocabulary) توجه می کند. توانایی بیان دقیق منظور با استفاده از کلمات مناسب، پرهیز از تکرار مکرر کلمات ساده و استفاده از collocationهای صحیح، همگی در این معیار امتیاز دارند. همچنین، مهارت در paraphrase کردن (تغییر ساختار جمله با حفظ معنی) نیز مهم است.

برای Band 7، داوطلب باید دامنه واژگان کافی برای بحث درباره طیف وسیعی از موضوعات را داشته باشد و بتواند معنای دقیق را منتقل کند، اگرچه ممکن است گاهی اوقات اشتباهات جزئی در انتخاب کلمه یا collocation داشته باشد. برای Band 8، دامنه واژگان باید گسترده باشد و داوطلب بتواند به طور انعطاف پذیر و دقیق از کلمات استفاده کند، با اشتباهات بسیار کم. استفاده موثر از عبارات اصطلاحی و واژگان کمتر رایج نیز در این سطح مشاهده می شود. در Band 9، دامنه واژگان بسیار گسترده و کاملاً طبیعی است و داوطلب به طور دقیق و ماهرانه از واژگان استفاده می کند.

دقت و گستردگی گرامری (Grammatical Range and Accuracy)

این معیار به توانایی داوطلب در استفاده از ساختارهای گرامری متنوع و پیچیده به طور صحیح و دقیق می پردازد. ممتحن به تنوع زمان های فعلی، استفاده از جملات ساده، مرکب و پیچیده (complex sentences)، جملات شرطی، جملات مجهول و سایر ساختارهای گرامری پیشرفته توجه می کند. دقت گرامری به معنای کمترین میزان اشتباهات گرامری است که منجر به عدم وضوح یا سوءتفاهم شود. هدف، نشان دادن تسلط بر طیف وسیعی از ساختارها با حداقل خطا است.

برای Band 7، داوطلب باید بتواند از ساختارهای گرامری متنوع و پیچیده استفاده کند، اما ممکن است گاهی اوقات اشتباهاتی داشته باشد که مانع از درک کلی نشود. کنترل خوبی بر گرامر پایه وجود دارد. برای Band 8، طیف وسیعی از ساختارهای گرامری پیچیده به طور پیوسته و با دقت بالا استفاده می شود. اشتباهات گرامری بسیار نادر و جزئی هستند و هیچ گاه مانع از درک معنی نمی شوند. در Band 9، دقت گرامری و گستردگی آن بی عیب و نقص است و داوطلب به طور کامل بر تمام ساختارهای گرامری مسلط است.

تلفظ (Pronunciation)

تلفظ صحیح و قابل فهم کلمات، وضوح گفتار، لحن (intonation)، و استرس کلمات (word stress) و جملات (sentence stress) همگی در این معیار ارزیابی می شوند. هدف این است که گفتار داوطلب به راحتی برای ممتحن قابل درک باشد، حتی اگر لهجه بومی نداشته باشد. لهجه در نمره اسپیکینگ آیلتس تاثیر منفی ندارد، مگر اینکه وضوح گفتار را تحت تأثیر قرار دهد. تمرکز بر روی وضوح و قابلیت درک است، نه تقلید لهجه خاص.

برای Band 7، تلفظ باید به طور کلی قابل فهم باشد، با وجود برخی ویژگی های لهجه مادری. کنترل مناسبی بر استرس و لحن وجود دارد. برای Band 8، تلفظ کاملاً قابل فهم است و ویژگی های لهجه مادری به ندرت وضوح را تحت تأثیر قرار می دهد. داوطلب کنترل موثری بر استرس، ریتم و لحن دارد. در Band 9، تلفظ کاملاً طبیعی و بومی گونه است و هیچ ویژگی لهجه مادری مانع از درک نمی شود. کنترل کامل بر تمام جنبه های تلفظ، از جمله استرس و لحن، وجود دارد.

Band Score Descriptors اسپیکینگ آیلتس (تحلیل نمرات بالا: 7 تا 9)

برای کسب نمرات بالا در آزمون اسپیکینگ آیلتس، درک دقیق توصیف گرهای نمره ۷ تا ۹ ضروری است. این نمرات نشان دهنده تسلط قابل توجهی بر زبان انگلیسی هستند و تفاوت های ظریفی بین آن ها وجود دارد که ممتحن آیلتس به دقت آن ها را بررسی می کند. رسیدن به نمره ۷ یا بالاتر، نیازمند کنترل قوی بر هر چهار معیار ارزیابی است.

در Band 7، داوطلب به طور کلی روان صحبت می کند، اما ممکن است گاهی به دنبال کلمات بگردد. دامنه واژگان او کافی است، اما شاید در انتخاب کلمات دقیق دچار اشتباهاتی شود. از ساختارهای گرامری پیچیده استفاده می کند، اما اشتباهاتی نیز دارد که مانع از درک نمی شود. تلفظ او قابل فهم است، حتی با وجود لهجه. برای Band 8، روانی گفتار بسیار بالاست و مکث ها طبیعی و هدفمند هستند. دامنه واژگان گسترده و دقیق است و استفاده از عبارات اصطلاحی رایج است. گرامر پیچیده با اشتباهات بسیار ناچیز به کار می رود. تلفظ کاملاً واضح است.

در نهایت، Band 9 نشان دهنده تسلط کامل و بی نقص بر زبان است. گفتار کاملاً روان و منسجم است، بدون هیچ مکث یا تکرار غیرضروری. دامنه واژگان بسیار گسترده و دقیق است و داوطلب به طور ماهرانه از واژگان کمتر رایج و اصطلاحات استفاده می کند. گرامر بدون هیچ اشتباهی و با گستردگی کامل به کار می رود. تلفظ کاملاً طبیعی و بومی گونه است. این تحلیل دقیق توصیف گرها به داوطلبان کمک می کند تا نقاط قوت خود را تقویت کرده و به سمت نمرات بالاتر حرکت کنند.

تفاوت بین نمرات مختلف اسپیکینگ آیلتس

تفاوت بین نمرات مختلف در آزمون اسپیکینگ آیلتس، در جزئیات عملکرد داوطلب در هر یک از معیارهای چهارگانه نمره دهی اسپیکینگ آیلتس نهفته است. هر بند اسکور، نمایانگر سطحی مشخص از مهارت است و ممتحن آیلتس با در نظر گرفتن این توصیف گرهای نمره، تفاوت های ظریف را تشخیص می دهد. درک این تفاوت ها برای برنامه ریزی آمادگی آیلتس و دستیابی به هدف نمره ای بسیار مهم است.

به طور کلی، هر چه نمره بالاتر می رود، داوطلب در استفاده از زبان انگلیسی روان تر، دقیق تر، و متنوع تر عمل می کند. از Band 5 که نشان دهنده توانایی محدود در مکالمه است تا Band 9 که تسلط کامل را نشان می دهد، پیشرفت در هر چهار معیار Fluency and Coherence، Lexical Resource، Grammatical Range and Accuracy و Pronunciation مشاهده می شود. تفاوت اصلی در میزان اشتباهات، تنوع ساختارها و واژگان، و وضوح و روانی گفتار است.

نمره (Band Score)	توضیحات کلیدی
9 (Expert User)	تسلط کامل، روان و منسجم، دامنه واژگان گسترده و دقیق، گرامر بی نقص، تلفظ بومی گونه.
8 (Very Good User)	تسلط بسیار خوب با اشتباهات جزئی، گفتار روان، دامنه واژگان گسترده، گرامر پیچیده با دقت بالا، تلفظ کاملاً قابل فهم.
7 (Good User)	توانایی خوب در استفاده از زبان، روانی کلی با مکث های گاه به گاه، دامنه واژگان مناسب، استفاده از گرامر پیچیده با اشتباهات محدود، تلفظ قابل فهم.
6 (Competent User)	توانایی های کافی اما با اشتباهات گرامری و واژگانی، گفتار با کمی مکث، دامنه واژگان محدودتر، تلفظ قابل درک با مشکلات گاه به گاه.
5 (Modest User)	تسلط جزئی، توانایی برقراری ارتباط در موقعیت های آشنا، مکث های طولانی، دامنه واژگان محدود، گرامر با اشتباهات زیاد، تلفظی که گاهی درک را دشوار می کند.

تسلط بر جزئیات Band Score Descriptors اسپیکینگ آیلتس، نقطه شروع بهبود عملکرد شما در آزمون گفتاری است.

تفاوت ها نه تنها در تعداد اشتباهات، بلکه در کیفیت و پیچیدگی زبان مورد استفاده نیز هست. برای مثال، یک داوطلب با نمره ۶ ممکن است بتواند ایده های خود را بیان کند، اما این کار با مکث های بیشتر، تکرار کلمات ساده، و ساختارهای گرامری ابتدایی همراه باشد. در حالی که یک داوطلب با نمره ۷ می تواند با روانی بیشتری صحبت کند و از ساختارهای پیچیده تر و واژگان متنوع تر استفاده کند، حتی اگر هنوز هم اشتباهاتی داشته باشد. هدف در آمادگی آیلتس، کاهش این اشتباهات و افزایش پیچیدگی و دقت زبان در هر چهار معیار است.

راهکارهای بهبود نمره اسپیکینگ

برای افزایش نمره اسپیکینگ در آزمون آیلتس، تمرین هدفمند و شناخت دقیق معیارهای نمره دهی اسپیکینگ آیلتس ضروری است. مهمترین نکات افزایش نمره اسپیکینگ، بر پایه تقویت چهار معیار اصلی Fluency and Coherence، Lexical Resource، Grammatical Range and Accuracy و Pronunciation بنا شده اند. این راهکارها به شما کمک می کنند تا مهارت های گفتاری خود را به سطحی برسانید که ممتحن آیلتس انتظار دارد.

یکی از موثرترین روش ها، تمرین مداوم مکالمه است. سعی کنید هر روز به زبان انگلیسی صحبت کنید، حتی اگر تنها با خودتان باشد. تکنیک شادوینگ (Shadowing) که در آن شما همزمان با یک فایل صوتی انگلیسی زبان، جملات را تکرار می کنید، برای بهبود تلفظ و روانی گفتار بسیار مفید است. همچنین، ضبط صدای خود و گوش دادن به آن، به شما کمک می کند تا اشتباهات و نقاط ضعف خود را شناسایی کنید.

برای تقویت دامنه واژگان، سعی کنید کلمات و عبارات جدید را در متن یاد بگیرید و آن ها را در مکالمات خود به کار ببرید. استفاده از مترادف ها و واژگان کمتر رایج می تواند نمره شما را در این بخش افزایش دهد. در زمینه گرامر، بر روی استفاده صحیح از زمان های مختلف و ساختارهای گرامری پیچیده مانند جملات شرطی و مجهول تمرکز کنید. تمرین منظم با منابع معتبر گرامر و بازخورد گرفتن از یک معلم یا زبان آموز با تجربه، بسیار کمک کننده خواهد بود.

برای بهبود تلفظ، به پادکست ها، فیلم ها و سریال های انگلیسی زبان گوش دهید و سعی کنید لحن و استرس کلمات را تقلید کنید. تمرین با نرم افزارهای تشخیص صدا نیز می تواند بازخورد فوری در مورد تلفظ شما ارائه دهد. در نهایت، تمرین پاسخگویی به نمونه سوالات اسپیکینگ آیلتس و آشنایی با بخش های آزمون اسپیکینگ، به شما کمک می کند تا در روز آزمون اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و عملکرد بهتری از خود نشان دهید.

تمرین منظم و هدفمند بر اساس معیارهای نمره دهی، مسیر شما را برای کسب نمره بالا در اسپیکینگ آیلتس هموار می کند.

نمونه سوالات اسپیکینگ آیلتس با جواب pdf (آپدیت 2025)

دسترسی به نمونه سوالات اسپیکینگ آیلتس با جواب، یکی از مهم ترین بخش های آمادگی آیلتس است. این منابع به داوطلبان کمک می کنند تا با فرمت آزمون، انواع سوالات و نحوه پاسخگویی موثر آشنا شوند. اگرچه ارائه مستقیم فایل PDF در این متن امکان پذیر نیست، اما می توان راهنمایی های لازم را برای یافتن و استفاده از این منابع ارائه داد.

بسیاری از وب سایت های معتبر آموزش آیلتس و انتشارات آموزشی، مجموعه هایی از سوالات گذشته آزمون اسپیکینگ را به همراه پاسخ های نمونه (مدل انسر) ارائه می دهند. این پاسخ ها معمولاً توسط ممتحن آیلتس یا کارشناسان زبان نوشته شده اند و می توانند به عنوان الگویی برای درک Band Score Descriptors اسپیکینگ آیلتس و نحوه کسب نمرات بالا عمل کنند. این منابع اغلب شامل سوالات مربوط به بخش های مختلف آزمون اسپیکینگ (Part 1, 2, 3) هستند.

هنگام استفاده از این نمونه سوالات، تنها به حفظ کردن پاسخ ها اکتفا نکنید. مهم است که ساختار پاسخ ها، دامنه واژگان استفاده شده، گرامر، و تلفظ را تحلیل کنید. سعی کنید خودتان به سوالات پاسخ دهید، صدای خود را ضبط کنید و سپس پاسخ های خود را با پاسخ های نمونه مقایسه کنید. این کار به شما کمک می کند تا نقاط ضعف خود را در هر یک از معیارهای نمره دهی اسپیکینگ آیلتس شناسایی کرده و بر روی بهبود آن ها تمرکز کنید. جستجو برای “IELTS Speaking sample questions with answers PDF 2025” در موتورهای جستجو، شما را به جدیدترین منابع هدایت خواهد کرد.

با تحلیل دقیق نمونه سوالات اسپیکینگ آیلتس و پاسخ های نمونه، می توانید استراتژی های موثری برای بهبود عملکرد خود بیابید.

آیا لهجه در نمره اسپیکینگ آیلتس تاثیر دارد؟

خیر، لهجه به خودی خود در نمره اسپیکینگ آیلتس تأثیری ندارد، مگر اینکه وضوح گفتار شما را کاهش دهد. ممتحن آیلتس تنها به قابل فهم بودن تلفظ، استرس و لحن کلمات توجه می کند، نه به شباهت آن به لهجه بومی خاص.

برای کسب نمره ۷ اسپیکینگ آیلتس چه مهارت هایی لازم است؟

برای نمره ۷ اسپیکینگ آیلتس، نیاز به روانی و انسجام خوب، دامنه واژگان کافی با توانایی استفاده از کلمات کمتر رایج، دقت و گستردگی گرامری با اشتباهات محدود، و تلفظ قابل فهم دارید. توانایی بیان ایده های پیچیده نیز مهم است.

مدت زمان هر بخش آزمون اسپیکینگ آیلتس چقدر است؟

آزمون اسپیکینگ آیلتس حدود ۱۱ تا ۱۴ دقیقه طول می کشد و شامل سه بخش است: بخش ۱ (معرفی و سوالات عمومی، ۴-۵ دقیقه)، بخش ۲ (تاک کارت و مونولوگ، ۳-۴ دقیقه شامل ۱ دقیقه آماده سازی)، و بخش ۳ (سوالات مرتبط با بخش ۲، ۴-۵ دقیقه).

چگونه نمره دهی اسپیکینگ آیلتس شفاف و عادلانه انجام می شود؟

نمره دهی اسپیکینگ آیلتس توسط ممتحن های آموزش دیده و واجد شرایط بر اساس چهار معیار دقیق و شفاف (Band Score Descriptors) انجام می شود. این معیارها استانداردسازی شده اند تا اطمینان حاصل شود که ارزیابی ها عادلانه و یکسان هستند.

آیا روان صحبت کردن تنها عامل کسب نمره بالا در اسپیکینگ آیلتس است؟

خیر، روان صحبت کردن (Fluency) یکی از چهار معیار اصلی است، اما تنها عامل نیست. دامنه واژگان، دقت و گستردگی گرامری، و تلفظ نیز به همان اندازه اهمیت دارند. برای نمره بالا، باید در هر چهار معیار عملکرد خوبی داشته باشید.