معرفی فیلم بلید: سه گانگی (Blade: Trinity)

فیلم «بلید: سه گانگی» که در سال ۲۰۰۴ به پرده نقره ای آمد، آخرین پرده از سه گانه اصلی بلید به شمار می رود و تلاشی برای ارتقاء و پایان بندی حماسه ی شکارچی خون آشام بود. این فیلم، در ادامه ی دو قسمت قبلی، بلید را در برابر چالش های بزرگ تر و دشمنان قدرتمندتری قرار می دهد و با معرفی شخصیت های جدید، سعی در افزودن ابعادی تازه به این جهان سینمایی داشت. در ادامه، سفری جامع به عمق این اثر خواهیم داشت تا زوایای مختلف آن را از پیدایش تا میراث بررسی کنیم.

اطلاعات کلی فیلم بلید: سه گانگی

«بلید: سه گانگی» (Blade: Trinity) سومین و آخرین قسمت از سه گانه اصلی فیلم های بلید است که در سال ۲۰۰۴ میلادی به کارگردانی و نویسندگی دیوید اس. گویر ساخته شد. این فیلم با بودجه ای در حدود ۶۵ میلیون دلار تولید شد و توانست فروش جهانی ۱۳۲ میلیون دلاری را تجربه کند؛ رقمی که با وجود فراتر رفتن از بودجه ساخت، نتوانست انتظارات استودیوی سازنده را کاملاً برآورده سازد و در مقایسه با قسمت های قبلی، اندکی ناامیدکننده به نظر می رسید. ژانر این اثر اکشن، ترسناک، ابرقهرمانی و فانتزی است و مدت زمان آن حدود ۱۰۶ دقیقه می باشد. شرکت تولیدکننده این فیلم، New Line Cinema بود که پیش از این نیز مسئولیت ساخت دو قسمت قبلی را بر عهده داشت.

عنوان	جزئیات
نام کامل (فارسی)	بلید: سه گانگی
نام کامل (انگلیسی)	Blade: Trinity
سال تولید و تاریخ اکران	۲۰۰۴ (اکران: ۸ دسامبر ۲۰۰۴)
کارگردان	دیوید اس. گویر
نویسنده	دیوید اس. گویر
ژانر	اکشن، ترسناک، ابرقهرمانی، فانتزی
مدت زمان فیلم	۱۰۶ دقیقه
کشور سازنده	ایالات متحده آمریکا
بودجه ساخت	۶۵ میلیون دلار
میزان فروش جهانی	۱۳۲ میلیون دلار
شرکت تولیدکننده	New Line Cinema

داستان فیلم بلید: سه گانگی

در آغاز فیلم «بلید: سه گانگی»، قهرمان داستان، بلید، خود را در موقعیتی دشوار و بی سابقه می یابد. او نه تنها همچنان به شکار خون آشام ها مشغول است، بلکه ناخواسته به دلیل فعالیت هایش، توجه اف بی آی را به خود جلب کرده و درگیر اتهامات دروغین قتل انسان ها می شود. این اتفاق، او را در شرایطی قرار می دهد که هم باید با دشمنان فراطبیعی خود مبارزه کند و هم از دست نیروهای انسانی قانون بگریزد. این وضعیت جدید، لایه ای از تنش و پیچیدگی به زندگی بلید می افزاید و او را در وضعیتی آسیب پذیرتر از همیشه قرار می دهد. بیننده با بلیدی مواجه می شود که دیگر آن قهرمان شکست ناپذیر مطلق نیست، بلکه تحت فشار مضاعف از دو جبهه قرار دارد.

خلاصه داستان (بدون اسپویل جدی)

خون آشام ها که از این شرایط استفاده کرده اند، نقشه ای شیطانی برای نابودی بلید و در نهایت، سیطره کامل بر جهان دارند. آن ها موفق می شوند نخستین خون آشام تاریخ، دریک یا دراکیولا را از خواب چندین هزار ساله بیدار کنند. دراکولا که نه تنها قدرتمندترین خون آشام تاریخ است، بلکه برخلاف دیگر هم نوعانش، از نور خورشید نیز تأثیر نمی پذیرد، تهدیدی بی سابقه و قریب الوقوع برای بشریت و البته برای خود بلید محسوب می شود. قدرت های خارق العاده و مقاومت او در برابر نور خورشید، او را به آنتاگونیستی بی همتا تبدیل می کند که می تواند موازنه قوا را کاملاً بر هم زند و پیروزی خون آشام ها را تضمین کند.

در چنین شرایطی، بلید به شکلی غیرمنتظره توسط گروهی از شکارچیان خون آشام جوان و زیرزمینی به نام Nightstalkers نجات می یابد. این گروه که توسط ابیگیل ویستلر (دختر ابی ویستلر، مربی و دوست قدیمی بلید) و هانیبال کینگ هدایت می شوند، هدف مشترکی با بلید دارند: نابودی دراکولا و جلوگیری از طرح های شوم او. همکاری بلید با این گروه جوان و پرانرژی، نقطه عطفی در داستان است. در حالی که بلید به روش های سنتی و خشن خود برای مبارزه با خون آشام ها پایبند است، Nightstalkers از فناوری های پیشرفته تر و تاکتیک های مدرن تری استفاده می کنند. این ترکیب از سبک های مبارزه، نوآوری هایی را در سکانس های اکشن فیلم به ارمغان می آورد و پویایی جالبی به تیم می بخشد.

هدف اصلی این اتحاد نامتعارف، توسعه یک سلاح بیولوژیکی قدرتمند است که می تواند جمعیت خون آشام ها را یک بار برای همیشه ریشه کن کند. اما برای عملی کردن این نقشه، آن ها ابتدا باید به دراکولا دست پیدا کنند، که کاری بس دشوار است. در طول این مسیر، آن ها با چالش های متعددی روبرو می شوند: از درگیری های داخلی و اختلاف نظرها گرفته تا مبارزات نفس گیر با ارتش دراکولا و پیروانش. فیلم به تدریج تنش را افزایش می دهد تا به رویارویی نهایی و سرنوشت ساز بین بلید و دراکولا منجر شود. این تقابل پایانی، اوج هیجان و کشمکش فیلم است که سرنوشت بشریت و دنیای خون آشام ها را رقم می زند.

بازیگران و شخصیت های اصلی

حضور مجموعه ای از بازیگران شناخته شده و نوظهور در «بلید: سه گانگی»، یکی از نقاط قوت بالقوه فیلم محسوب می شد که می توانست جذابیت های آن را دوچندان کند. هر یک از این بازیگران، با نقش آفرینی های خود، ابعاد متفاوتی به داستان و شخصیت ها افزودند و در کنار یکدیگر، تیمی پویا را شکل دادند.

وسلی اسنایپس در نقش بلید

وسلی اسنایپس، با حضوری کاریزماتیک و توانایی های فیزیکی بی نظیر، بار دیگر نقش بلید را بر عهده گرفت. او تجسمی از یک قهرمان تنها و غمگین است که با شیاطین درونی و بیرونی خود می جنگد. سبک مبارزه منحصر به فرد و نگاه های نافذ اسنایپس، بلید را به یکی از نمادین ترین قهرمانان اکشن-ترسناک تبدیل کرده است. بیننده در طول تماشای فیلم، به خوبی حس جدیت، رنج، و تعهد بلید را درک می کند و با او در مسیر مبارزه اش همراه می شود. با این حال، همانطور که در بخش حواشی بیشتر به آن خواهیم پرداخت، حواشی پشت صحنه و اختلافات اسنایپس با تیم تولید، به باور برخی، تا حدودی بر کیفیت نهایی عملکرد او در این فیلم تأثیر گذاشته و از درخشش همیشگی اش کاسته است.

رایان رینولدز در نقش هانیبال کینگ

رایان رینولدز در نقش هانیبال کینگ، یکی از اعضای گروه Nightstalkers، نقطه ای روشن در میان فضای غالباً جدی و تاریک فیلم بود. نقش آفرینی رینولدز به عنوان یک خون آشام سابق که اکنون به شکارچی تبدیل شده و با طعنه ها و شوخی های پی در پی اش شناخته می شود، آغازگر مسیر کمدی-اکشن او در هالیوود محسوب می شود. او با دیالوگ های بامزه و بی پروا، طنزی سیاه به فیلم می افزاید و لحظات مفرحی را برای بیننده رقم می زند. حضور کینگ نه تنها به فیلم ریتم و طراوت می بخشد، بلکه تضاد جالبی با شخصیت جدی و کم حرف بلید ایجاد می کند و پویایی تیم را افزایش می دهد. می توان گفت که رینولدز در این نقش، بذر شخصیت پردازی های کمدی آینده اش را کاشت و نشان داد که می تواند در کنار صحنه های اکشن، مخاطب را بخنداند.

جسیکا بیل در نقش ابیگیل ویستلر

جسیکا بیل در نقش ابیگیل ویستلر، دختر آبراهام ویستلر، شخصیتی قوی و مستقل را به تصویر می کشد که مهارت بالایی در تیراندازی با کمان و استفاده از سلاح های پیشرفته دارد. ابیگیل به عنوان رهبر عملیاتی Nightstalkers، نیروی محرکه و مغز متفکر پشت بسیاری از نقشه هاست. او نمادی از زنان قدرتمند در سینمای اکشن است که تنها یک همراه نیست، بلکه خود کنشگر اصلی در داستان است. بیل با ارائه یک بازی فیزیکی و با اعتماد به نفس، شخصیت ابیگیل را به خوبی به تصویر می کشد و او را به یک مبارز کارآمد و جذاب تبدیل می کند. حضور او حس امید و آینده را در دل این نبرد سخت برای بیننده زنده نگه می دارد و نشان می دهد که نسل جدیدی از شکارچیان آماده رویارویی با شر هستند.

دومینیک پرسل در نقش دریک/دراکیولا

دومینیک پرسل در نقش دریک یا دراکیولا، آنتاگونیست اصلی و قدرتمندترین خون آشام تاریخ، حضوری تهدیدآمیز را ایفا می کند. این نقش چالش های بسیاری داشت، زیرا او باید تصویری جدید و مدرن از یک شخصیت کلاسیک و نمادین ترس را ارائه می داد. پرسل تلاش می کند تا با نمایش قدرت فیزیکی و نگاه های سرد خود، حس ترس و درماندگی را در بیننده القا کند. دراکولا در این فیلم نه تنها یک هیولای خونخوار است، بلکه موجودی باستانی و تقریباً خداگونه است که هیچ یک از ضعف های معمول خون آشام ها را ندارد. حضور تریپل اچ، کشتی گیر حرفه ای، در نقش جارکو یکی از دستیاران دراکولا، نیز بر جذابیت های اکشن فیلم می افزاید و صحنه های مبارزه را دیدنی تر می کند. هرچند که شاید عمق شخصیت پردازی دراکولا به اندازه انتظارات نبود، اما حضور فیزیکی و کاریزمای او توانست تا حدودی خلاءهای فیلمنامه را پوشش دهد.

حضور رایان رینولدز و جسیکا بیل در «بلید: سه گانگی» نه تنها به فیلم پویایی و طراوت بخشید، بلکه نشان دهنده آینده ای جدید برای فیلم های ابرقهرمانی با طنزی متفاوت و شخصیت های زن قدرتمند بود که بعدها در آثار دیگر نیز شاهد گسترش آن بودیم.

حواشی و چالش های تولید فیلم

تولید «بلید: سه گانگی» با حواشی و مشکلاتی همراه بود که به باور بسیاری از دست اندرکاران و منتقدان، بر کیفیت نهایی فیلم تأثیر بسزایی گذاشت. این چالش ها عمدتاً حول محور اختلاف نظرها و درگیری های حقوقی بین ستاره اصلی فیلم، وسلی اسنایپس، و کارگردان و نویسنده اثر، دیوید اس. گویر، متمرکز بودند.

گزارش ها و شهادت های متعددی از پشت صحنه فیلم نشان می دهد که وسلی اسنایپس در طول فیلمبرداری، رفتار بسیار غیرحرفه ای از خود نشان داده است. او اغلب سر صحنه حاضر نمی شد، ساعت ها دیر می رسید، و در بسیاری از سکانس ها از حضور در کنار دیگر بازیگران خودداری می کرد. پتن اسوالت، یکی از بازیگران فرعی فیلم، بعدها در مصاحبه ای جزئیات بیشتری از این اختلافات را فاش کرد. او ادعا کرد که اسنایپس بخش زیادی از زمان خود را در تریلر خود می گذرانده و حتی در برخی صحنه ها، تنها از یک بدل استفاده می شده است. گفته می شود اسنایپس حتی یک بار تلاش کرده بود تا دیوید اس. گویر را به دلیل نوشتن ضعیف اخراج کند.

این اختلافات تا حدی پیش رفت که اسنایپس در طول فیلمبرداری با گویر فقط از طریق یادداشت هایی که بر روی کاغذ می نوشت، ارتباط برقرار می کرد. این سطح از درگیری و عدم همکاری، فضایی بسیار متشنج و ناخوشایند را در صحنه فیلمبرداری ایجاد کرده بود که طبیعتاً بر روحیه و عملکرد سایر بازیگران و عوامل تأثیر منفی می گذاشت. وسلی اسنایپس در سال ۲۰۰۵ شکایتی رسمی علیه New Line Cinema و دیوید اس. گویر تنظیم کرد و ادعا نمود که دستمزدش به طور کامل پرداخت نشده و او از حق کنترل بر فیلمنامه و انتخاب کارگردان محروم شده است. او همچنین مدعی شد که صحنه های نژادپرستانه ای در فیلم وجود داشته که بدون رضایت او فیلمبرداری شده اند. اگرچه این شکایت در نهایت به توافق خارج از دادگاه منجر شد، اما این اتفاقات به شهرت اسنایپس لطمه زد و آینده او را در هالیوود برای مدتی تحت تأثیر قرار داد.

این حواشی به طور مستقیم بر روند تولید و کیفیت نهایی فیلم اثر گذاشت. گویر مجبور بود با محدودیت های ناشی از عدم همکاری اسنایپس کنار بیاید، که این امر ممکن است منجر به تغییرات ناخواسته در فیلمنامه، کاهش زمان حضور بلید در برخی سکانس ها و یا استفاده بیشتر از بدل شده باشد. نتیجه این کشمکش ها، فیلمی بود که از نظر بسیاری از منتقدان و تماشاگران، انسجام و شور دو قسمت قبلی را نداشت و نتوانست به پای موفقیت های پیشین برسد. این تجربه، درسی مهم برای صنعت سینما بود که نشان داد اختلافات پشت صحنه تا چه حد می تواند بر محصول نهایی تأثیر بگذارد، حتی اگر ستاره بزرگی در آن حضور داشته باشد.

نقد و بررسی فیلم بلید: سه گانگی

فیلم «بلید: سه گانگی» پس از اکران، با واکنش های متفاوتی روبرو شد که عموماً به سمت منفی گرایش داشتند. این موضوع، تفاوت فاحشی با استقبال نسبتاً خوب از دو قسمت قبلی، به ویژه «بلید ۲»، داشت و نگرانی هایی را در مورد آینده این فرانچایز ایجاد کرد.

نظر منتقدان

بسیاری از منتقدان از «بلید: سه گانگی» انتقاد کردند و آن را ضعیف ترین قسمت این سه گانه دانستند. اصلی ترین دلایل این انتقادات شامل موارد زیر بود:

• فیلمنامه و دیالوگ ها: منتقدان، فیلمنامه را شلخته، بی هدف و فاقد عمق دانستند. دیالوگ ها نیز اغلب کلیشه ای و فاقد جذابیت لازم به نظر می رسیدند، به خصوص در مقایسه با طنز هوشمندانه و تعلیق انگیز قسمت های قبلی.
• کارگردانی: کارگردانی دیوید اس. گویر، که پیش از این فیلمنامه نویس دو قسمت قبلی بود، مورد انتقاد قرار گرفت. برخی منتقدان اعتقاد داشتند که او نتوانسته است آن شور و هیجان بصری و تاریکی خاصی را که گیرمو دل تورو در «بلید ۲» به نمایش گذاشته بود، در «سه گانگی» بازتولید کند. صحنه های اکشن گاهی شلوغ و نامفهوم به نظر می رسیدند.
• پایان بندی: پایان فیلم برای بسیاری غیرقابل قبول و ناامیدکننده بود. به نظر می رسید که فیلم با عجله به پایان می رسد و برخی از خطوط داستانی به درستی جمع بندی نمی شوند.
• حضور دراکولا: با وجود پتانسیل بالای شخصیت دراکولا، بسیاری از منتقدان احساس کردند که این شخصیت به اندازه کافی توسعه نیافته و تهدیدآمیز نیست. او بیشتر شبیه یک تبهکار معمولی بود تا نخستین و قدرتمندترین خون آشام تاریخ.

با این حال، نقاط قوتی نیز توسط برخی منتقدان ذکر شد:

• رایان رینولدز: بازی رایان رینولدز در نقش هانیبال کینگ، تقریباً به اتفاق آرا مورد ستایش قرار گرفت. طنز و انرژی او به عنوان یک عامل تازه و مفرح در فیلم شناخته شد.
• جسیکا بیل: جسیکا بیل نیز در نقش ابیگیل ویستلر، به عنوان یک شخصیت اکشن زن قوی، ستایش شد و توانست نقش خود را به خوبی ایفا کند.
• برخی صحنه های اکشن: علی رغم مشکلات کارگردانی، برخی از سکانس های اکشن همچنان هیجان انگیز و خلاقانه بودند.

امتیازات فیلم در سایت های معتبر به وضوح نشان دهنده واکنش منفی منتقدان است:

• Rotten Tomatoes: «بلید: سه گانگی» امتیاز پایین ۲۵٪ را بر اساس نظرات منتقدان کسب کرده است. این امتیاز نشان می دهد که تنها ۲۵ درصد از منتقدان، نظر مثبتی درباره فیلم داشته اند.
• IMDb: در پایگاه داده فیلم IMDb، فیلم امتیاز ۵.۸ از ۱۰ را از سوی کاربران دریافت کرده است. این امتیاز نشان دهنده نظر متوسط رو به پایین تماشاگران است.
• Metacritic: در متاکریتیک نیز، فیلم امتیاز ۳۵ از ۱۰۰ را کسب کرده است که در دسته نقدهای عموماً نامطلوب قرار می گیرد و تأییدکننده دیدگاه منفی منتقدان است.

واکنش تماشاگران

واکنش تماشاگران به «بلید: سه گانگی» تا حدودی متفاوت از منتقدان بود، اما همچنان نشان دهنده یک رضایت نسبی نبود. در حالی که طرفداران پروپاقرص فرانچایز بلید ممکن است برای تکمیل سه گانه و دیدن پایان داستان قهرمان محبوبشان به سینما رفته باشند، بسیاری از آن ها نیز از کیفیت نهایی فیلم دلسرد شدند. بینندگان نیز مانند منتقدان، از فیلمنامه ضعیف، طنز گاهی اوقات بیش از حد و عدم عمق شخصیت شرور اصلی گله داشتند. با این حال، حضور رایان رینولدز و جسیکا بیل به عنوان شخصیت های تازه و جذاب، برای بسیاری از تماشاگران، نقطه قوتی بود که تا حدودی کاستی های دیگر را جبران می کرد. برخی از تماشاگران که به دنبال یک فیلم اکشن سرگرم کننده با لحظات کمدی بودند، ممکن است تجربه بهتری از تماشای فیلم داشته باشند، اما در مجموع، «بلید: سه گانگی» نتوانست جایگاه خود را به عنوان یک فیلم ابرقهرمانی برجسته در دل هواداران سینما تثبیت کند و در نهایت، به عنوان یک پایان ناامیدکننده برای یک سه گانه قدرتمند شناخته شد.

مقایسه با قسمت های قبلی سه گانه بلید

سه گانه بلید، یک مسیر تکاملی و گاهی پس رفت را در خود جای داده است، و «بلید: سه گانگی» در مقایسه با دو قسمت قبلی خود، تفاوت های چشمگیری در لحن، فضا و کیفیت کلی دارد. این مقایسه به ما کمک می کند تا جایگاه این فیلم را در کل مجموعه بهتر درک کنیم.

بلید (۱۹۹۸)

اولین فیلم «بلید» که در سال ۱۹۹۸ اکران شد، لحنی جدی، تاریک و خشن داشت. این فیلم با معرفی یک دنیای زیرزمینی پر از خون آشام های مخوف و یک قهرمان تنها که با سبک مبارزه خاص خود به جنگ آن ها می رفت، استانداردهای جدیدی را برای فیلم های کمیک بوکی ایجاد کرد. فضای گوتیک و نئو-نوآر فیلم، همراه با اکشن های بی رحمانه و داستان سرراست اما جذاب، آن را به اثری برجسته تبدیل کرد. این فیلم بر روی جنبه های ترسناک و اکشن خالص تمرکز داشت و عمق شخصیتی بلید را به خوبی به تصویر کشید. وسلی اسنایپس در این فیلم به اوج کاریزمای خود رسیده بود و بلید را به نمادی از یک ضدقهرمان مدرن تبدیل کرد.

بلید ۲ (۲۰۰۲)

با کارگردانی گیرمو دل تورو، «بلید ۲» نه تنها از قسمت اول پیشی گرفت، بلکه به عنوان بهترین فیلم این سه گانه شناخته می شود. دل تورو با افزودن جنبه های بصری خیره کننده، موجودات ترسناک و خلاقانه (Reapers)، و عمق بخشیدن به روابط شخصیت ها، فیلم را به سطحی بالاتر ارتقا داد. لحن فیلم همچنان تاریک و خشن بود، اما با چاشنی هایی از وحشت بدن (Body Horror) و طراحی تولید بی نظیر همراه شد. اکشن ها پویاتر، مبارزات پیچیده تر و فضای کلی فیلم بسیار درگیرکننده تر بود. همکاری بلید با خون آشام ها برای مقابله با یک تهدید مشترک، طرحی نوآورانه و جذاب را ارائه داد که هم به شخصیت بلید عمق بیشتری بخشید و هم دنیای فیلم را گسترش داد.

بلید: سه گانگی (۲۰۰۴)

در مقابل، «بلید: سه گانگی» تلاشی برای تغییر لحن و فضای سه گانه بود که به باور بسیاری، نتیجه عکس داد. دیوید اس. گویر، کارگردان این فیلم، سعی کرد با افزودن المان های کمدی بیشتر (به واسطه شخصیت هانیبال کینگ) و معرفی تیمی از شکارچیان جوان، فیلم را به سمت یک اثر ابرقهرمانی شاداب تر و امروزی تر ببرد. این تغییر لحن، در تضاد با فضای جدی و تاریک دو قسمت قبلی بود و برای بسیاری از طرفداران اصلی بلید، خوشایند نبود. فیلم از نظر بصری نیز نتوانست به پای طراحی بی نظیر دل تورو در «بلید ۲» برسد و صحنه های اکشن، با وجود پتانسیل، گاهی اوقات فاقد نوآوری و هیجان لازم بودند.

تکامل شخصیت بلید در این قسمت به جای پیشرفت، نوعی پسرفت را تجربه کرد. با توجه به حواشی پشت صحنه و عدم همکاری اسنایپس، شخصیت بلید کمتر از همیشه حضور موثر داشت و به نوعی به پس زمینه رانده شد. این در حالی بود که در دو قسمت اول، بلید محور اصلی داستان و ستاره بی چون و چرای فیلم بود. به همین دلیل، «بلید: سه گانگی» اغلب به عنوان یک پایان بندی ناامیدکننده برای یک سه گانه که پتانسیل بالایی داشت، شناخته می شود. این فیلم نتوانست نه لحن تاریک و جدی قسمت اول را حفظ کند و نه به نوآوری های بصری و روایی قسمت دوم نزدیک شود و در نهایت، جایگاهی ضعیف تر در کل سه گانه به خود اختصاص داد.

میراث و آینده بلید پس از Blade: Trinity

با وجود انتقادات وارده به «بلید: سه گانگی»، این فیلم نه تنها به معنی پایان کامل شخصیت بلید در سینما نبود، بلکه به طور غیرمستقیم راه را برای بازگشت و بازتعریف او در پروژه های آینده مارول هموار کرد. میراث بلید، حتی با وجود این پایان ناامیدکننده، همچنان زنده ماند و فرصت های جدیدی را برای آینده این شخصیت فراهم آورد.

اشاره به بازگشت وسلی اسنایپس در فیلم ددپول و ولورین (Deadpool & Wolverine 2024)

یکی از هیجان انگیزترین اخبار برای طرفداران بلید و دنیای سینمایی مارول، بازگشت وسلی اسنایپس در نقش بلید در فیلم «ددپول و ولورین» است که قرار است در سال ۲۰۲۴ اکران شود. این خبر، موجی از شور و هیجان را در میان مخاطبان ایجاد کرد، چرا که بسیاری از آن ها سال ها منتظر دیدن دوباره اسنایپس در این نقش نمادین بودند. حضور او در این فیلم، که به عنوان بخشی از مولتی ورس مارول معرفی شده، نشان می دهد که حتی پس از سال ها دوری، کاریزمای اسنایپس در نقش بلید همچنان پابرجا و مورد علاقه طرفداران است. این بازگشت، فرصتی برای اسنایپس است تا یک بار دیگر قدرت خود را در این نقش به نمایش بگذارد و شاید خاطره تلخ «بلید: سه گانگی» را برای برخی از هواداران پاک کند.

پروژه بازسازی بلید در دنیای سینمایی مارول (MCU) با نقش آفرینی ماهرشالا علی

همزمان با خبر بازگشت اسنایپس، مارول استودیوز نیز اعلام کرده است که در حال ساخت یک فیلم جدید «بلید» برای دنیای سینمایی مارول (MCU) است. این بار، نقش بلید به بازیگر توانمند و برنده جایزه اسکار، ماهرشالا علی، سپرده شده است. این پروژه نشان دهنده تعهد مارول به احیای این شخصیت در چارچوب جهان گسترده خود است. با توجه به رویکرد مارول در بازسازی شخصیت های کمیک بوکی و ادغام آن ها در داستان های بزرگ تر، انتظار می رود که بلید با نقش آفرینی علی، رویکردی تازه و متفاوت به این قهرمان داشته باشد. این بازسازی نه تنها فرصتی برای معرفی بلید به نسل جدیدی از تماشاگران است، بلکه می تواند جنبه های جدیدی از داستان و گذشته او را کاوش کند که در فیلم های قبلی دیده نشده بود. این امر می تواند بلید را به یکی از ارکان مهم آینده MCU تبدیل کند.

تاثیر فیلم Blade: Trinity بر ژانر ابرقهرمانی و فیلم های کمیک بوکی

علی رغم کاستی هایش، «بلید: سه گانگی» همچنان بخشی از تاریخ ژانر ابرقهرمانی است و نمی توان تأثیر کلی مجموعه بلید را نادیده گرفت. سه گانه بلید، پیش از انفجار موفقیت آمیز فیلم های ابرقهرمانی مدرن (مانند «مرد عنکبوتی» سم ریمی یا سه گانه «شوالیه تاریکی» نولان)، نشان داد که می توان فیلم های موفق و خشن بر اساس شخصیت های کمیک بوکی ساخت. «بلید: سه گانگی» شاید پایان خوبی برای یک سه گانه نبود، اما این واقعیت که شخصیت بلید هنوز هم برای بازگشت به پرده های سینما اهمیت دارد، گواهی بر قدرت و پتانسیل این قهرمان و جهان خاص اوست. این فیلم و مجموعه اش، در مجموع، دریچه ای را برای ژانر باز کردند که بعدها به موفقیت های عظیم تری در دنیای سینمای ابرقهرمانی منجر شد و نشان داد که قهرمانان تاریک تر و خشن تر نیز می توانند مخاطبان زیادی داشته باشند.

چرا فیلم بلید: سه گانگی را ببینیم (یا نبینیم)؟

تصمیم برای تماشای «بلید: سه گانگی» به انتظارات و سلیقه شخصی هر بیننده بستگی دارد. این فیلم، با وجود قرار گرفتن در پایان یک سه گانه محبوب، نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد که می تواند تجربه تماشای آن را برای برخی جذاب و برای برخی دیگر ناامیدکننده کند.

نقاط مثبت برجسته:

• حضور رایان رینولدز: اگر از طرفداران رایان رینولدز و طنز خاص او هستید، این فیلم را باید ببینید. نقش هانیبال کینگ، نقطه ی آغازی برای مسیر کمدی-اکشن رینولدز بود و لحظات بامزه ای را برای شما رقم خواهد زد. طعنه ها و شوخی های او، به خصوص در کنار جدیت بلید، می تواند برای بسیاری سرگرم کننده باشد.
• جسیکا بیل در نقش ابیگیل ویستلر: اگر به دنبال شخصیت های زن قوی و مستقل در فیلم های اکشن هستید، ابیگیل ویستلر با نقش آفرینی جسیکا بیل، شما را ناامید نخواهد کرد. او یک مبارز ماهر و با اعتماد به نفس است که نقش مهمی در تیم Nightstalkers دارد.
• تکمیل سه گانه: برای طرفداران مجموعه بلید که دو قسمت قبلی را تماشا کرده اند، دیدن «سه گانگی» برای تکمیل داستان و درک کامل سرنوشت بلید در این سه گانه ضروری است. این فیلم، آخرین پرده از ماجراهای بلید با بازی وسلی اسنایپس در آن زمان بود.
• اکشن های خون آشامی: اگر به صحنه های اکشن پر زد و خورد با محوریت خون آشام ها علاقه دارید، این فیلم نیز همچون قسمت های قبلی، لحظاتی از درگیری های سریع و خشن را ارائه می دهد.

نقاط منفی برجسته:

• فیلمنامه ضعیف و دیالوگ های کلیشه ای: اگر به داستان های پیچیده و شخصیت پردازی عمیق اهمیت می دهید، ممکن است از فیلمنامه ضعیف و دیالوگ های گاهی اوقات سطحی فیلم ناامید شوید. داستان در مقایسه با دو قسمت قبلی، از انسجام کمتری برخوردار است.
• عدم عمق شخصیت دراکولا: اگر انتظار دارید دراکولا، آنتاگونیست اصلی، یک شخصیت بسیار قدرتمند و چندوجهی باشد، ممکن است از تصویر او در این فیلم رضایت نداشته باشید. او بیشتر به عنوان یک تهدید فیزیکی عمل می کند تا یک شخصیت با عمق روانی.
• حواشی پشت صحنه: دانستن حواشی و اختلافات وسلی اسنایپس با تیم تولید، ممکن است بر تجربه تماشای شما تأثیر بگذارد و باعث شود کیفیت عملکرد بلید در فیلم را زیر سوال ببرید.
• لحن متفاوت: اگر لحن تاریک، جدی و خشن دو قسمت اول بلید را می پسندید، ممکن است از طنز بیشتر و فضای کمی شاداب تر «سه گانگی» دلسرد شوید. این تغییر لحن برای بسیاری از طرفداران اصلی، ناخوشایند بود.

در نهایت، اگر به دنبال یک سرگرمی سبک، اکشن با کمی طنز هستید و از دیدن بازیگران مطرح آن لذت می برید، «بلید: سه گانگی» می تواند یک گزینه باشد. اما اگر انتظار دارید این فیلم به اندازه دو قسمت قبلی، به خصوص «بلید ۲»، قدرتمند و به یاد ماندنی باشد، شاید بهتر باشد انتظارات خود را تعدیل کنید تا از ناامیدی جلوگیری شود. این فیلم بیشتر برای تکمیل کردن مجموعه و دیدن یک بار پایان سفر بلید کلاسیک مناسب است، نه به عنوان یک شاهکار سینمای ابرقهرمانی.

نتیجه گیری

«بلید: سه گانگی»، به عنوان قسمت پایانی سه گانه اصلی بلید، تجربه ای دوگانه را برای طرفداران و منتقدان به ارمغان آورد. این فیلم، با وجود پتانسیل های فراوان برای پایانی شکوهمند، نتوانست به اوج موفقیت های دو قسمت قبلی برسد و در نهایت، با استقبالی متوسط رو به پایین مواجه شد. در پاسخ به سوالی که در ابتدای این مقاله مطرح کردیم – آیا این فیلم، پایانی درخور برای قهرمانی چون بلید بود؟ – می توان گفت که برای بسیاری از بینندگان، این فیلم نتوانست آن پایان شایسته ای را که یک قهرمان نمادین و تاثیرگذار مانند بلید سزاوار آن بود، ارائه دهد.

حضور وسلی اسنایپس در نقش بلید، با وجود چالش های پشت صحنه، همچنان نقطه عطفی برای طرفداران بود. اما ظهور رایان رینولدز و جسیکا بیل به عنوان شخصیت های تازه و پویایی که با شوخ طبعی و قدرت خود به فیلم جان بخشیدند، به نوعی امیدبخش بود و نشان داد که می توان از کلیشه های گذشته عبور کرد. این فیلم، فارغ از نقاط ضعفش، بخشی از میراث مهمی است که راه را برای ژانر ابرقهرمانی در سال های آینده هموار کرد و ثابت کرد که قهرمانان کمیک بوکی، حتی آن هایی که در حاشیه قرار دارند، می توانند مخاطبان وفاداری را جذب کنند. با تمام این تفاسیر، «بلید: سه گانگی» نه تنها پایانی بر یک دوران بود، بلکه دریچه ای به آینده ای جدید برای بلید و بازگشت او در دنیای سینمایی مارول گشود. چه با بازگشت نوستالژیک وسلی اسنایپس در «ددپول و ولورین» و چه با تجسم جدید ماهرشالا علی در فیلم «بلید» آینده، دی واکر هرگز واقعاً نمی میرد و آماده است تا بار دیگر در برابر تاریکی قد علم کند.