عشق مادر و فرزندی از طعم تلخ یتیمی تا ۷ سال زندگی نباتی

به گزارش خبرنگار آنا امیرحسین و علی قضاوی دارای مدرک دکتری حرفه ای مدیریت کسب وکار و دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان هستند که سال هاست با بیماری مادر خود دست و پنجه نرم کرده و در کنار تحصیل و تمشیت امور خانواده عشق مادر و فرزندی را در خود نگه داشته و نگذاشتند دل مشغولی ایام گرد بی مهری و فراموشی بر احساس شان بنشاند و در پیچ وخم زندگی آنها را از مسئولیت شان باز دارد.

امیرحسین دانشجوی دکتری تخصصی رشته کامپیوتر(هوش مصنوعی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) و علی هم در دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد و از پژوهشگران موفق این دو واحد دانشگاهی هستند که در کنار تحصیل علم فعالیت در امور خیریه تدریس در دانشگاه و اشتغال به رشته های ورزشی تخصصی در سطح حرفه ای و مربیگری را نیز دنبال می کنند.

این دو برادر در سن طفولیت تسلیم تقدیر الهی شده و از نعمت وجود پدر محروم شدند رنج سرپرستی و تأمین زندگی به ناچار بر دوش مادر افتاده سال ها شاهد ایثار و فداکاری مادر در خانه و بیرون از خانه برای تأمین معاش زندگی بودند و اکنون درصدد جبران قطره ای از دریای آنلاین مادر هستند.

مادر این دو برادر که اکنون سال هاست روی تخت بیمارستان است بر اثر فشار زندگی در سن کهولت از پا افتاده و مجبور به استفاده از ویلچر شده هشت سال از زندگی خود را روی صندلی چرخ دار گذرانده و وظیفه مراقبت و برآوردن نیاز وی بر دوش تنها دو فرزندش بود.

اکنون نیز به مدت هفت سال است که این مادر بنا به مشیت الهی روی تخت بیمارستان در حالت کما و زندگی نباتی است و امیرحسین و علی پرستار بالین مادر و شاهد تحمل رنج وی هستند.

داستان تعهد این دو برادر در دنیای مدرن امروزی که کمتر اثری از فضایل انسانی و عمل به دستورات وجدان مبنی بر اکرام والدین است منفعت فردی و گرفتاری های دنیای ماشینی بر مناسبات بین افراد و انجام امور خیرخواهانه و بی چشمداشت غالب بوده داستانی قابل توجه و پسندیده است که به همگان یادآوری کند پدر و مادر جانشینان خدا روی زمین بوده هستی و وجود ما مدیون وجود این دو موجود است و ایثار جان در راه خدمت به آنها کمترین کار در جواب جبران الطاف و ایثار آنهاست.