مقدمه ای بر هک اخلاقی: یک راهنمای کامل
هک اخلاقی به عنوان یک عمل شامل ارزیابی و یافتن نقاط ضعف در یک سیستم دیجیتال است که یک هکر مخرب می‌تواند از آن بهره‌برداری کند. این نقاط ضعف به هکر مخرب کمک می‌کند تا به راحتی وارد سیستم شده و به آن آسیب برساند یا شهرت قربانی هک را زیر سوال ببرد. بنابراین یک هکر اخلاقی معتبر سطح امنیت فعلی را تقویت کرده و هرگونه خلأ که ممکن است مورد سوءاستفاده قرار گیرد شناسایی می‌کند. متخصصان هک باید اخلاق را در نظر داشته باشند و امنیت سایبری مطلوب را برای افراد شرکت‌ها یا دولت‌ها از تهدیدات هک مخرب و نقض‌های امنیتی فراهم کنند. علاوه بر این هک اخلاقی با رضایت مشتریان مربوطه انجام می‌شود تا ایمنی حضور آنلاین آن‌ها بهبود یابد.
آموزش آنلاین CEH یک روش عالی برای درک و پیاده‌سازی مفاهیم کلیدی هک اخلاقی و راه‌های انجام آن به درستی است. این برنامه‌های آموزشی به شما کمک می‌کنند مهارت‌ها و روش‌های مختلف را یاد بگیرید و آن‌ها را برای محافظت از اطلاعات حساس در اینترنت به کار ببرید.
این مقاله اطلاعاتی به شما ارائه می‌دهد که مقدمه‌ای دقیق بر هک اخلاقی است و به شما کمک می‌کند مفاهیم کلیدی مرتبط با آن را درک کنید. علاوه بر این تفاوت دقیق بین هکرهای اخلاقی و هکرهایی که نیت مخرب دارند را توضیح می‌دهد.
هکر اخلاقی کیست؟
یک هکر اخلاقی یک حرفه‌ای آموزش‌دیده است که برای تأمین امنیت سایبری به افراد شرکت‌ها و دولت‌ها استخدام می‌شود. این هکر به‌طور قانونی وارد سیستم‌های آن‌ها می‌شود و نقاط ضعف را شناسایی می‌کند. یک دوره هک اخلاقی می‌تواند به شما کمک کند تا شغلی به‌عنوان هکر اخلاقی بسازید. اطلاعات دوره‌های امنیت سایبری را دریافت کرده و آن را پیگیری کنید تا اصول را درک کنید.
مفاهیم کلیدی هک اخلاقی چیست؟
مفاهیم کلیدی هک اخلاقی آن را از سایر اشکال هک متمایز می‌کند. قبل از شروع با “انواع هکرها” و فرآیندی که دنبال می‌شود آگاهی از مفاهیم کلیدی هک اخلاقی ضروری است.
- قانونی بودن: قبل از شروع فرآیند هک اخلاقی هکرها باید مجوز و تأیید قانونی لازم را دریافت کنند (این یک الزام است).
- حوزه کار: هک اخلاقی می‌تواند گسترده یا محدود باشد بستگی به نیاز مشتری دارد. درک این حوزه قبل از شروع کار مهم است.
- گزارش‌دهی: پس از اتمام فرآیند هک تمام آسیب‌پذیری‌ها یا مشکلات امنیتی باید به‌طور مناسب به تیم‌های مربوطه گزارش داده شود.
- حریم خصوصی داده‌ها: هکرهای اخلاقی اغلب با داده‌ها و اطلاعات حساس روبرو می‌شوند و بنابراین ممکن است نیاز به امضای قرارداد قبل از شروع کار داشته باشند.
انواع هکرها چیست؟
سه نوع هکر وجود دارد: هکرهای کلاه سفید هکرهای کلاه سیاه و هکرهای کلاه خاکستری.
هکرهای کلاه سفید (White Hat Hackers)
این‌ها همان “هکرهای اخلاقی” هستند که تلاش می‌کنند وارد یک سیستم شوند تا به نفع و امنیت سیستم عمل کنند. این نوع هک قانونی است و توسط افراد شرکت‌های بزرگ و کوچک و حتی دولت‌ها برای آزمایش سیستم‌های خود یافتن هرگونه ضعف و اصلاح آن استفاده می‌شود. هکرهای کلاه سفید با ذهنیت هکرهای مخرب کار می‌کنند اما با نیت خوب. آن‌ها از روش‌های مختلفی برای شکستن دیوارهای امنیتی از طریق ارزیابی آسیب‌پذیری‌ها تست نفوذ و غیره استفاده می‌کنند. صاحبان سیستم‌ها معمولاً این هکرها را استخدام می‌کنند.
هکرهای کلاه سیاه (Black Hat Hackers)
همان‌طور که از نام آن پیداست این نوع هکرها سعی می‌کنند به‌طور غیرمجاز به سیستم‌های امنیتی و داده‌ها دسترسی پیدا کنند تا آسیب وارد کنند. هدف آن‌ها می‌تواند دزدی اطلاعات حساس (که می‌توانند به‌طور غیرقانونی بفروشند) متوقف کردن فرآیندهای عملیاتی یک شرکت آسیب رساندن دائمی به سیستم و غیره باشد. همه این‌ها اقدامات غیرقانونی و مجرمانه است.
هکرهای کلاه خاکستری (Gray Hat Hackers)
این نوع هکرها در جایی بین هکرهای کلاه سفید و کلاه سیاه قرار دارند. به این معنی که این هکرها نقاط ضعف یک سیستم را بدون اجازه صاحب آن سیستم بهره‌برداری می‌کنند اما این کار با نیت مخرب انجام نمی‌شود. این هکرها این کار را برای تفریح یا یادگیری هک انجام می‌دهند اما وقتی موفق شدند معمولاً به صاحب سیستم در مورد نقاط ضعف اطلاع می‌دهند. هرچند این نوع هک بدون نیت مخرب انجام می‌شود اما در واقع یک تخلف است. بنابراین اگر کسی علاقه‌مند به یادگیری هک اخلاقی است بهترین اقدام ثبت‌نام در یک دوره مقدمه‌ای به هک اخلاقی به زبان هندی یا انگلیسی است.
انواع هکینگ چیست؟
روش‌های مختلفی برای هک کردن یک سیستم وجود دارد –
- هک کامپیوتر یا هک سیستم (Computer Hacking or System Hacking) : این نوع هک شامل دسترسی غیرمجاز به سیستم‌های فردی یا کامپیوترهای داخل یک شبکه است. این معمولاً زمانی مشاهده می‌شود که هدف تک است یا هدف دزدیدن اطلاعات از یک شبکه کامپیوتری است. وظیفه هکرهای اخلاقی این است که سعی کنند وارد سیستم‌ها شوند و نقاط ضعف آن‌ها را شناسایی کنند.
- هک شبکه یا هک شبکه بی‌سیم (Network Hacking or Wireless Network Hacking):هک بی‌سیم فرآیند سرقت ضبط یا نظارت بر بسته‌های بی‌سیم در یک شبکه خاص است. هنگامی که یک هکر به شبکه بی‌سیم دسترسی پیدا می‌کند می‌تواند به پسوردها جلسات چت تاریخچه کاربران و غیره دسترسی پیدا کند. هکرهای اخلاقی از روش‌های مشابه برای نفوذ به شبکه بی‌سیم و یافتن راه‌های جدید و مختلفی که هکرهای کلاه سیاه می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند استفاده می‌کنند.
- هک ایمیل (Email Hacking) : در دنیای دیجیتال بخش کسب‌وکار ایمیل‌ها حاوی اطلاعات بسیار حساس و داده‌هایی هستند که هکرها ممکن است به آن‌ها علاقه‌مند باشند. هک ایمیل می‌تواند شامل هک کردن به شبکه برای به‌دست آوردن پسوردهای ایمیل و دسترسی غیرمجاز به ایمیل فرد یا کارمندان یک کسب‌وکار باشد. این می‌تواند زندگی شخصی فرد را فاش کند یا اطلاعات حساس از ایمیل‌های تجاری را آشکار سازد. حملات فیشینگ (که رایج است) می‌تواند منجر به افشای اطلاعات شخصی یا نقض امنیت داده‌ها توسط کاربران شود.
- هک وب‌سایت یا هک برنامه‌های وب (Website Hacking or Web Application Hacking): هکرهای غیراخلاقی ممکن است به هک کردن وب‌سایت‌ها یا سرورهای وب علاقه‌مند باشند زیرا این کار می‌تواند تأثیر منفی بر یک کسب‌وکار بگذارد. این می‌تواند منجر به از کار افتادن وب‌سایت برای مدت طولانی (از دست دادن کسب‌وکار آسیب به شهرت و شناخته شدن) سرقت نرم‌افزار و پایگاه داده‌ها و حتی آسیب دائمی به سیستم شود. با این حال هکرهای اخلاقی سعی می‌کنند این کار را با اجازه انجام دهند و سپس پیشنهاد دهند که چطور این نقاط ضعف می‌توانند اصلاح شوند.
- هک پسورد (Password Hacking) : هک پسورد می‌تواند بخشی از هک کامپیوتر یا سیستم باشد. هکرها از داده‌های ذخیره شده در کامپیوتر و سرورها برای دسترسی به پسورد هر وب‌سایت کامپیوتر ایمیل حساب‌ها و غیره استفاده می‌کنند و سپس از این اطلاعات برای مقاصد مخرب استفاده می‌کنند. هکرهای اخلاقی از روش‌های مشابه برای انجام این کار استفاده می‌کنند و هرگونه تدابیر امنیتی که می‌تواند برای جلوگیری از این نوع دسترسی استفاده شود شناسایی می‌کنند.
مراحل هک اخلاقی (Phases of Ethical Hacking)
پنج مرحله هک اخلاقی وجود دارد که اطمینان می‌دهد تمامی جنبه‌های امنیت سایبری پوشش داده شود در حالی که هکرهای اخلاقی شبکه‌های یک سازمان را آزمایش می‌کنند. این مراحل به درک اصول هک اخلاقی کمک می‌کنند.
1. شناسایی (Reconnaissance)
این اولین مرحله هک اخلاقی است و اغلب به عنوان مرحله مقدماتی شناخته می‌شود. در این مرحله یک هکر اخلاقی اطلاعات کافی جمع‌آوری کرده یک برنامه می‌سازد و برای حمله آماده می‌شود. در شناسایی اولین مرحله “Dumpster Diving” است جایی که هکر اخلاقی امیدوار است اطلاعات مفیدی مانند پسوردهای قدیمی پایگاه‌های داده کارکنان مشتریان اطلاعات مالی بایگانی‌شده و غیره پیدا کند. مرحله بعدی “foot printing” است جایی که هکر اطلاعات مرتبط و مورد نیاز برای فرآیند هک را جمع‌آوری می‌کند مانند چارچوب‌های امنیتی آدرس‌های IP و غیره.
2. اسکن کردن (Scanning)
اسکن کردن فرآیند دسترسی سریع به سطح خارجی چارچوب امنیتی هر شبکه یا سیستم است. دوباره هکرها در این مرحله به دنبال اطلاعات مرتبط هستند. اولین مرحله اسکن پیش از حمله است جایی که اطلاعات شناسایی شده از مرحله شناسایی برای جمع‌آوری اطلاعات بیشتر استفاده می‌شود. مرحله دوم “sniffing” یا “port scanning” است جایی که هکر از ابزارهایی مانند اسکنرهای آسیب‌پذیری اسکنرهای پورت دیالرها و غیره برای بررسی شبکه استفاده می‌کند. در نهایت مرحله استخراج اطلاعات است جایی که اطلاعات مربوط به پورت‌ها ماشین‌های فیزیکی و جزئیات سیستم جمع‌آوری می‌شود تا برای حمله هک آماده شوند.
3. دست‌یابی به دسترسی (Gaining Access)
پس از جمع‌آوری تمام اطلاعات مربوطه مرحله بعدی برای هکر این است که به شبکه یا سیستم دسترسی پیدا کند. زمانی که این دسترسی برقرار شود هکر دسترسی و کنترل کامل بر جزئیات شبکه و سیستم‌های فردی به‌دست می‌آورد.
4. حفظ دسترسی (Maintaining Access)
پس از آنکه هکر اخلاقی به سیستم دسترسی پیدا کرد ادامه خواهد داد تا حمله را حفظ کند و زمان کافی برای جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز یا انجام هدف هک داشته باشد. حملات اضافی نیز راه‌اندازی می‌شود اگر هکر نیاز به زمان بیشتر داشته باشد یا بخواهد آسیب بیشتری وارد کند.
5. پوشاندن ردپاها (Covering Tracks)
فرار از دست پرسنل امنیتی و چارچوب امنیتی ساخته‌شده در سیستم به اندازه دسترسی به سیستم مهم است. این کار با دنبال کردن مراحلی مانند بستن پورت‌های باز حذف فایل‌های لاگ پاک کردن همه کوکی‌ها و غیره انجام می‌شود. این اطمینان می‌دهد که تلاش هک نمی‌تواند به هکر ردیابی شود.
چگونه هکرهای اخلاقی با هکرهای مخرب تفاوت دارند؟
هکرهای اخلاقی با هکرهای مخرب در هدف و روش‌هایشان تفاوت دارند. هکرهای اخلاقی به طور قانونی وارد سیستم‌ها می‌شوند تا نقاط ضعف را شناسایی کرده و به اصلاح آن‌ها کمک کنند در حالی که هکرهای مخرب با هدف آسیب رساندن یا سرقت اطلاعات وارد سیستم‌ها می‌شوند. هکرهای اخلاقی معمولاً با اجازه صاحب سیستم کار می‌کنند و هدفشان ارتقاء امنیت است در حالی که هکرهای مخرب به‌طور غیرمجاز وارد سیستم‌ها شده و به دنبال اهداف سودجویانه یا آسیب رساندن به سیستم‌ها هستند.