ارتباط بیش فعالی ناحیه‌ای از مغز با یک اختلال روانی
به گزارش Transparent و به نقل از TNتحقیقات جدید محققان بریتانیایی نشان می‌دهد که فعالیت بیش از حد در یک ناحیه خاص از مغز با علائم خاصی از اسکیزوفرنی مرتبط است و شناسایی این پیوند فرصت‌هایی را برای درمان هدفمندتر باز می‌کند.
اسکیزوفرنی یا اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که با دوره های مداوم یا مکرر روان پریشی مشخص می شود. علائم اصلی عبارتند از توهم (اغلب توهمات شنیداری)، هذیان و اختلال فکر. علائم دیگر شامل کناره گیری اجتماعی، اختلال در بیان عاطفی و بی تفاوتی است.
محققان دانشگاه ناتینگهام در مطالعه‌ای اخیر دریافته‌اند که انتقال عصبی بازدارنده معیوب و رشد غیرطبیعی در فعالیت در هیپوکامپ مغز، توانایی فیلتر کردن اطلاعات نامناسب (فرایند عمده‌ای که در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی نشان داده شده است، یادگیری). یادگیری، مانند ” شرطی سازی ترس پاولوی “، با علائم منفی این اختلال همراه است که شامل اختلال در انگیزه و اختلال در پردازش هیجانی و پاداش است.
اسکیزوفرنی یک بیماری مهم است. اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که به سه صورت ظاهر می شود و علائم منفی آن بی حالی، بی تفاوتی و قطع ارتباط اجتماعی و علائم مثبت آن توهم و هذیان و علائم شناختی آن اختلال حافظه است. هر یک یا هر سه علامت ممکن است در یک زمان در یک فرد وجود داشته باشد.
نورون های مغز برای ارسال پیام های شیمیایی به یکدیگر که انتقال دهنده های عصبی نامیده می شوند، تعامل دارند. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) رایج ترین انتقال دهنده عصبی مهاری است که برای مهار فعالیت عصبی و جلوگیری از تحریک بیش از حد نورون ها و واکنش بیش از حد یا پاسخ دادن به محرک های نامرتبط مهم است.
هیپوکامپ بخشی از مغز است که در لوب گیجگاهی ما قرار دارد و نقش مهمی در حافظه و احساسات ما دارد. یافته‌های این مطالعه نقش مهمی در درک بیشتر چگونگی تأثیر محققان بر جنبه‌های خاص اسکیزوفرنی در این بخش از مغز دارد.
استوارت ویلیامز، محقق فوق دکترا و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «ما می‌دانیم که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی هیپوکامپ بیش فعالی دارند، بنابراین می‌خواستیم با جزئیات بیشتر بدانیم چگونه دقیقاً چگونه این اتفاق می‌افتد.» از طریق مطالعات روی موش، ما توانستیم اهمیت مهار GABAergic را در رابطه با علائم خاص مرتبط با اسکیزوفرنی در هیپوکامپ تعیین کنیم. به طور خاص، ما هیچ مدرکی پیدا نکردیم که نشان دهد مهار معیوب هیپوکامپ با رفتارهای مرتبط با فرآیندهای شناختی زمینه‌ای که احتمالاً باعث ایجاد توهم یا هذیان می‌شوند، تداخل می‌کند. اما ما دریافتیم که این فرآیند ممکن است در ایجاد برخی از علائم منفی بیماری، مانند اختلال در توانایی یادگیری اجتماعی به شکل ترس شرطی، نقش داشته باشد. یافته‌های این مطالعه ممکن است به توسعه درمان‌های هدفمندتری کمک کند که جنبه‌های خاصی از علائم اسکیزوفرنی مانند علائم نامطلوب را بهبود بخشد.
نتایج این مطالعه در مجله eNeuro منتشر شده است.