از بیماری فلج اطفال چه می‌دانیم؟

به گزارش دوران خبر ، ویروس فلج اطفال در دستگاه گوارش به غدد لنفاوی منطقه و در تعداد کمی از بیماران به سیستم عصبی گسترش می یابد. بیش از 90٪ عفونتها بدون علامت بوده یا علائم خفیفی دارند و کمتر از 1٪ علائم فلج را نشان می دهند. 5-10٪ موارد فلج در اثر درگیری عضلات تنفسی از بین می رود. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد. اما بیشتر کودکان ، به ویژه کودکان زیر پنج سال را تحت تأثیر قرار می دهد.

این بیماری از طریق تماس مستقیم (ترشحات تنفسی و مدفوع) منتقل می شود و پس از دوره کمون (به طور متوسط ​​7-14 روز) علائمی مانند تب ، سردرد ، خستگی ، استفراغ و یبوست ظاهر می شود. در مرحله شدید بیماری ، درد شدید عضلانی ، سفتی گردن با فلج شل یا بدون آن اضافه می شود. عواملی مانند نقص ایمنی ، بارداری ، تزریق عضلانی ، لوزه ، فعالیت حاد عضلانی و ضربه در مرحله تولید کننده بیماری ممکن است در فلج شدن نقش داشته باشد. تا ریشه کنی ویروس ، احتمال شیوع بیماری وجود دارد. این بیماری در طی 4-8 هفته قابل انتقال است ، اما حداکثر انتقال عفونت مستقیماً با فلج و طی یک تا دو هفته اتفاق می افتد.

از سال 1988 ، مجمع عمومی سازمان بهداشت جهانی ریشه کنی فلج اطفال را تصویب کرد و همه کشورها خود را متعهد به دستیابی به هدف پیشگیری از طریق تقویت پوشش واکسیناسیون فعلی کودکان ، جراحی های اضافی واکسیناسیون و تقویت و استاندارد سازی فلج حاد می کنند. . سیستم مراقبت ریشه کنی موفقیت آمیز بیماری فلج اطفال باید 3 سال پس از شناسایی اخیر ویروس فلج اطفال در جهان انجام شود و با وجود عملکرد یک سیستم مراقبت مناسب در همه کشورها ، مورد جدیدی از این بیماری کشف نشده است.

در ایران ، برای اولین بار در سال 1373 ، یک برنامه ملی ایمن سازی فلج اطفال برای واکسیناسیون 9 میلیون کودک زیر پنج سال اجرا شد. پس از پاکسازی کشور از بیماری ، اکنون به دلیل همجواری با دو کشور بومی ، جراحی های اضافی برای ایمن سازی سالانه دو بار در ماه در مناطق پر خطر انجام می شود.

از نظر فلج اطفال ، کشورها به سه دسته تقسیم می شوند ، اولین کشورهایی که این بیماری هنوز بومی است ، در سال 2020 فقط دو کشور افغانستان و پاکستان وجود دارد. دوم کشورهایی هستند که توانسته اند جلوی شیوع ویروس فلج اطفال را بگیرند و سوم کشورهایی هستند که علی رغم موفقیت اولیه به کشور خود بازگشتند.

سیستم فلج شلی حاد یک سیستم مراقبت سندرومیک است که با هدف شناسایی موارد احتمالی فلج اطفال انجام می شود. بنابراین ، همه کشورها باید بتوانند حداقل معیارهای شناسایی و گزارش فلج حاد با احتیاط را داشته باشند. از آنجا که علاوه بر فلج اطفال ، علل مختلفی باعث ایجاد تصویر بالینی فلج حاد می شود ، بنابراین اگر موردی از فلج اطفال در کشور وجود نداشته باشد ، باید حداقل 2 مورد فلج حاد دقیق در هر 100000 نفر زیر 15 سال گزارش شود. گزارش سالانه در این راستا ، افزایش میزان فلج حاد با احتیاط مطلوب است و نشانگر تلاش زیاد این سیستم برای کشف موارد احتمالی فلج اطفال در تمام موارد فلج حاد کسادی است.

به گفته وزارت بهداشت ، به عبارت دیگر ، افزایش میزان تشخیص مربوط به افزایش موارد فلج اطفال در جامعه نیست و تعداد موارد فلج اطفال در کشور صفر است. از سال 1379 تاکنون هیچ موردی از این بیماری مشاهده نشده است و کشور در مرحله پولیومیت است. تعداد کل موارد فلج حاد غیر پولیومیلیت که در سال 1398 ثبت شده ، 1070 مورد بوده است (5/2 درصد از جمعیت زیر 15 سال).

انتهای پیام