رشد عضلات بدون ورزش! – دوران خبر

به گزارش دوران خبر محققان از مدت ها پیش دانسته اند رابطه ای بین ژن پروتئین پروتو-آنکوژن با سرطان و تطبیق با تمرینات ورزشی وجود دارد. زمانی که عضلات بدن انسان ورزش می کنند ژن مزبور در مدت ۲۴ ساعت و موقت افزایش پیدا می کند.

اما با بالا رفتن سن پاسخ این ژن به تمرین ورزشی کُند می شود که این شاید کاهش توانایی در سنین بالا برای بهبود پس از تمرین و حفظ یا رشد عضلانی را توضیح بدهد.

به نقل از ایرنا شناخت دقیق سازکاری که ژن پروتو-آنکوژن از طریق آن موجب رشد عضلانی می شود می تواند نقش مهمی در ایجاد درمان های جدید برای کاهش ضعف عضلانی ناشی از پیر شدن داشته باشد و بطور بالقوه تحرک و سلامت کهنسالان را بهبود بخشد.

اکنون یک تحقیق جدید انتشار یافته در نشریه سازمان زیست شناسی مولکولی اروپا EMBO Reports جنبه مهمی به شناخت دانشمندان از نقش ژن یادشده در عضلات اسکلتی اضافه کرده است. این تحقیق نتیجه کار ۲۰ محقق از موسسات مختلف در سوئد و آمریکا است.

این تحقیق دو بخش دارد: بخش اول شامل برنامه زمانی ۲۴ ساعتی وضعیت مولکولی عضلات انسان پس از ورزش مقاومتی (وزنه ای) است و بخش دوم نیز شامل استفاده از موش های مدل برای پاسخ به این سوال است که آیا دُزهای کنترل شده یا پالس هایی از ژن یادشده داخل عضلات اسکلتی برای تحریک رشد عضلانی کافی مستقل از ورزش واقعی کافی خواهد بود؟ پاسخ کوتاه این است که «آری» کافی است.

این محققان با نمونه برداری های متعدد در مدت ۲۴ ساعت موفق به گرفتن پروفایل کامل تری از نحوه انطباق بدن با تمرین ورزشی قدرتی و نقش ژن ها در این فرایند شدند. محققان سپس با کنترل ژنتیکی سطح این ژن در عضلات اسکلتی با استفاده از یک مدل موش خاص این مساله را بررسی کردند که آیا ژن یادشده به تنهایی برای رشد عضلانی کافی است. تحلیل های انجام شده نشان داد این ژن به تنهایی منجر به افزایش توده عضلانی و اندازه فیبر در ماهیچه نعلی (soleus) شده است.

بیان ژن فرایندی است که در آن اطلاعات درون ژن استفاده می شود تا یک محصول کاربردی از آن به دست آید. محصول ژن ها عمدتا آمینو اسیدی هستند و از محصولات غیر آمینو اسیدی می توان به آر. ان. ای RNA اشاره کرد. مراحل مختلفی را می توان برای فرایند بیان ژن در نظر گرفت که عموما شامل رونویسی ترجمه و تغییرات بعد از ترجمه یک پروتئین است.

۵۸۵۸